Mijn naam is Margreet Pulatu. Ik ben holistisch kindertherapeut met specialisatie HSP, holistisch therapeut, reikimaster/teacher en encaustic art coach/teacher. Ik ben moeder van twee hoogsensitieve kinderen, met wie ik het nodige heb meegemaakt. En bovendien ben ik zelf ook hoogsensitief en zet ik dit in als mijn kracht, waarbij reiki de rode draad is, zowel tijdens mijn behandelingen als in mijn leven.
Als holistisch kindertherapeut begeleid ik voornamelijk hoogsensitieve kinderen en geef ik de ouders handvatten om hun kind(eren) te ondersteunen, en voor hun eigen proces. Ik vind het belangrijk dat ouders en kind(eren) samen groeien in dit proces om de verbinding tussen beiden in balans te houden of juist balans te creëren.
Ik ben een mensenmens en ik hou ervan om anderen te inspireren of om zelf geïnspireerd te worden. Dat gebeurt tijdens mijn creatieve workshops en op spirituele beurzen, waar ik leuke gesprekken heb met mensen. Waar ik mijn intuïtieve kracht mag inzetten, om mensen te helpen die op zoek zijn naar antwoorden op hun vragen. Soms zijn de antwoorden bevredigend en soms ook niet. En dat doe ik d.m.v. encaustic soul reading (=schilderen met bijenwas), al dan niet in combinatie met een reikibehandeling.
Wat doe ik?
Wat doe ik
Ik help hoogsensitieve kinderen, die last hebben van overprikkeling of onderprikkeling en hierdoor snel moe zijn of verveeld raken en leer ik ze omgaan met hun emoties die hieruit voortkomen. Ik leer ze hun hoogsensitiviteit (h)erkennen en te gebruiken als kracht, waardoor zij meer vertrouwen, balans, grip en rust ervaren in hun leven. De ouders ondersteun ik in dit proces. Het is belangrijk dat zij hierin betrokken worden en samen in dit proces groeien, zodat de verbinding met elkaar optimaal blijft of wordt gecreëerd.
Mijn verhaal
Mijn verhaal
Ik zat tegenover de zorgcoördinator en de afdelingscoördinator van een middelbare school van mijn oudste zoon voor een goed gesprek. Althans dat dacht ik. Dit was naar aanleiding van een mail die ik had verstuurd, waarin ik mijn zorgen en teleurstelling had geuit over hoe er daar met bepaalde situaties om werd gegaan door docenten en hoe ik zag dat mijn zoon het vertrouwen kwijt raakte in zichzelf, en in de mensen om zich heen.
Mijn zoon, hoogsensitief, druk, snel afgeleid, korte spanningsboog, heel aanwezig, alles weglachen, moe, hoofdpijn, migraine aanvalletjes, slecht slapen en maakt zich druk. Daar werd niet op ingespeeld. Hij voelde zich niet gezien, niet gehoord, niet begrepen, tot aan dat hij er zelf helemaal niets meer van begreep, waarom hij altijd overal maar de schuld van kreeg. Voor zijn gevoel deed hij zijn best om goed te doen. Maar het was niet goed genoeg. "Zie je nou wel, het lukt niet, ik ben en blijf het pispaaltje wat ik ook doe." Verdrietig was hij. Hij voelde zich niet meer veilig op school. De onrust in zijn lijf was voelbaar aanwezig. Zowel thuis als in de klas op school. Mijn moederhart brak.
Terwijl ik dacht dat het een gesprek zou worden van oplossingen en een andere benadering naar mijn zoon toe en om eens verder te kijken achter het kind, werd het een gesprek van opsommingen van klachten, cijfers en een beschuldiging dat ik alleen maar een voorkeursbehandeling wilde voor mijn zoon. Dit was het moment dat ik dacht: "Dit mag ik niet meer toelaten. Dit moet anders voor deze kinderen! Deze kinderen hebben een andere benadering nodig! Zij hebben iets anders nodig om te kunnen blijven staan. Ik wilde deze kinderen helpen." Ik sprak niet meer alleen over mijn zoon, maar ik realiseerde me dat er meer kinderen waren als mijn zoon.
Ik wilde dat mijn zoon gezien, gehoord en begrepen werd en dat hij iets anders nodig had en een andere benadering. Ik kreeg het gesprek niet gedraaid. Ik werd afgewimpeld met dat het allemaal aan mijn kind lag, het was mijn probleem en er werd niets aan gedaan.
Nu help ik hoogsensitieve kinderen, die last hebben van overprikkeling of onderprikkeling en hierdoor snel moe zijn of verveeld raken en leer ik ze omgaan met hun emoties die hieruit voortkomen. Ik leer ze hun hoogsensitiviteit (h)erkennen en te gebruiken als kracht, waardoor zij meer vertrouwen, balans, grip en rust ervaren in hun leven. De ouders ondersteun ik in dit proces. Het is belangrijk dat zij hierin betrokken worden en samen in dit proces groeien, zodat de verbinding met elkaar optimaal blijft of wordt gecreëerd.